Bu güne içimden bir söz

güzel bir yüzün varsa,

kalbindeki karanlığı saklayabilirsin

güzel bir kalbin varsa

güzel sözler duyabilirsin,

minik serçe

tüm varlığı

iyisi ve kötüsüyle

 tutsak yazıldı

 bu alemde

o

kafeste

minik serçe

berrak gökyüzünü

hesapsız uçmayı

rüzgarla yarışmayı

hep özledi

umudunu 

hiç kaybetmeden

sadece sabretti yıllarca

özgür olmak

doğruda ısrarcı olmaktı 

sonuna kadar

kanat çırpıp

onu çevreleyen tellere

meydan okumaktı

Mevzu derin

Tırı vırı kalpler hep sardı ortalığı

Boş laflara arka fon olduk

Mevzu derin

Bir elmanın iki yarısı olabilirmiydik

Neden bir armut değilde bir elma

bir bütün olduktan sonra ister armut ol istersen elma

yeter ki bu yapbozu tamamla

FİLİSTİN'DE ÇOCUK OLMAK

Küçük çocuk elinde rengarenk misketleriyle köşeden döndü, bu gün dünden daha fazlaydı misketleri şansı yaver gitmişti. Eve giden sokağı döndüğünde arkada kulakları sağır eden bir gürültü koptu, korkuyla birden yerinden zıpladı,yere düştü avucundaki misketler dağıldı etrafa kalbi yerinden çıkabilirdi, arkaya geldiği yöne baktı, toz bulutu yükseliyordu sirenler çığlıklar koşuşturmaca. Az önce bahçesinde oynadıkları caminin bulunduğu alandı toz bulutunun yükseldiği yer. Arkadaşlarını merak etti onlar oyuna devam etmişlerdi. Bir anda kararını değiştirdi arkadaşlarının görmek istedi onların iyi olduklarını öğrenmeliydi. Tam adımını atacaktı ki annesi çığlık çığlığa ona sarıldı Ve ağlamaya başladı. eve gittiler, siren sesleri gece boyunca devam etti.Uyuyamadı gece gözüne uyku girmedi.

Sabah olmuştu babası eve geldi. Gözleri dolu doluydu babasının bu kadar yaşlandığını fark etmemişti, saçarlı beyazlamıştı bir gecede,alnı kırışmış,kaşları çatılmıştı,her zaman gülümseyen gözler hep yere bakıyordu,Soramadı babasına ne olduğunu,uyumadı babası,konuşmadı da,gözleri uzun uzun dalıp gidiyordu çok uzaklara.

Bomba diyorlardı bu gürültünün adına,gök gürültüsünden korkardı hep ama bu ondan daha korkutucuydu,sokağa çıkmasını yasaklamıştı annesi pencereden bakıyordu dışarıya,telaşlıydı insanlar bir aşağı bir yukarı koşuyorlardı her bomba sesinden sonra ağıtlar yakılıyordu.Canı sıkıldı çocuğun arkadaşlarını hatırladı onlarla oynamayı özlemişti,oysa hep kapıya gelirlerdi onu da çağırırlardı oyuna,galiba bütün anneler anlaşmıştı çocuklarına sokağa çıkmama cezası vermişti,kızdı kendine hep oyun vardı aklında,

Ertesi günlerde yine duydu çocuk aynı sesleri daha uzaklardan, artık alışmıştı aniden ortaya çıkan gürültüye siren seslerine annelerin çığlıklarına ama alışamamıştı sokaktan ve arkadaşlarından uzak kalmaya.

Kavonoza koyduğu misketlere baktı oysa ne çok sevmişti onları yoksa bu yüzden mi oluyordu bunlar,çok sevinmişti hem de çok, onları avucuna aldığında rengarenk yuvarlakların büyüsüne kapılmıştı. belki daha az kazansaydı daha az şanslı olsaydı,olmazdı böyle bomba dedikleri şey patlamazdı belki,babası yine gülümserdi her zamanki gibi harçlık verirdi okşardı saçarlını, küsmezdi arkadaşları ona,oynarlardı yine,bu sefer hep arkadaşlarının kazanması için uğraşırdı.

İlgisizce baktı çocuk misketlere,artık eskisi kadar büyülü görünmediler gözüne,onları kazandığı günden beri babasının yüzü gülmemişti gelmemişti arkadaşları bir daha kapılarına,eline aldı misketleri, onlardı tüm bu olanların sebebi, fırlattı hepsini sinirle, dağıldılar etrafa, her biri bir tarafa….

Güneş

Güneş her gün alkışı hak eden bir heybetle doğuyor
ama kimse alkışlamıyor

Sonra o da küsüyor ve gözden kayboluyor

Giderken
İnsanlara mehtabı hediye ediyor

Ertesi gün unutuyor vefasızlığımızı

Tekrar doğuyor

Tekrar küsüyor

Tekrar tekrar unutuyor

Bu böyle sürüyor….

Ben yorgunum, Herkes yorgun...

Zaman hiç durmaz tıpkı bir akarsu gibi hızlıca, yalnızca varacağı yöne akar ,aldırmaz  sana umursamaz, tökezlediğinde ayakların, seni beklemez ,sen zamanını içindesin o senin varlığının dışında çünkü, saniyeler dakikalara dakikalar saate dönüşür saatler güne günler aylara dönüştüğü gibi…

Acımasızdır her zaman kısıtlıdır,hep tek kullanımlıktır aldığın nefes kadar kısa

Doğduğun zamanı hatırlıyor musun bir söz vermiştin hani,bir çok söz verdik ya neyse!nerede olursan ol kuralları asla çiğnemeyecektin! asla zamanın ötesine geçmeyecektin!bunları neden düşünüyorum şimdi,kendimi yoruyorum, ne gerek var ki? Ama hep sorular,ben cevaplamaktan kaçtıkça etrafımı sarıyorlar.

Asık suratlar,memnuniyetsiz insanlar,sokak başında bekleyen kara kedi, hep kasveti davet ediyorlar.

zihnime,uzaklaştırmak istiyorum ayağım takılıyor ah bu taşlar…

İş çıkışı, yine korna seslerinden şehrin akordu bozuluyor,ne tür bir yarışta olduğunun ayırdına varamamış insanlar koşarken çarpıyor birbirine,arkalarına bakmadan devam ediyorlar gittikleri yöne,kim kimi kovalıyor kim kaçıyor,kim kör kim ebe,,

otomobiller,kaldırımlar, duraklar,en çok da çocuklar şaşırıyor buna

Bugün dünden daha yorgun, ben yorgunum ama herkes yorgun,

Dolmuş yine dolmuş,ben dolmuşum herkes dolmuş

Kalabalık kokuyor burası,camdan dışarıya bakıyor bir çift göz,Başımı yaslıyorum yağmur damlalarının ıslattığı cama, gözlerimi kapatıyorum otobüs sarsılıyor, yasladığım pencere çarpıyor başıma....

Ben uzaklaşıyorum,ruhum uzaklaşıyor bana,

sarılıyor omuzlarımdan beni çekiyor karanlığına...

CNR EXPO KİTAP FUARI

Yeşilköy' de bulunana CNR expo fuar merkezinde 1-9 mart tarihleri arasında gerçekleşen  kitap fuarını kitap

  severler mutlaka duymuştur.Ben de fuarın son gününde oradaydım,Bir çok farklı yayın evinin stantları 

arasında dolaşırken gelmeden önce alacağım kitaplara dair program yapmadığım için biraz kafam karıştı,ilginç 

kapaklı rengarenk kitaplar, hepsini birden almak istedim.Fiyat bakımından da oldukça uygundu.Hafta sonu ve 

fuarın son günü olması dolayısıyla kalabalık fazla ilgi yoğundu.Kitaplarla örülü labirentte öyle kendimi 

kaptırmışım ki yorulduğumu çok geç fark ettim.Kitaplardan farklı olarak 1000 lik 500 lük 260 lık parçalı yapbozlar satan stanttan bende bir tane aldım.

Bir hafta sonu da böyle bitti..Şimdi nisanda yine aynı yerde gerçekleşecek kırtasiye fuarını heyecanla bekliyorum...

bunlarda benim payıma düşenler