expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

15 Aralık 2013 Pazar

Bir Gün




Şu çılgın yüreğime rağmen ,
Şu anda bulunduğum durum,
Sessizliğin esaretinde varlığını sürdürmeye mahkum,
Her defasında soruyorum kendime,
Ya, şimdi nereye,
Zamana bıraktım her şeyi olağan akışına,
Akıntıya karşı kürek çekmekten yorulduğumdan beri ,
bu böyle,
Bir gün korkmaktan usandığımda belki,
Saçlarıma beyaz düşmeden önce,
Sadece kendi sorularıma cevap aradığımda,
Kendime karşı dürüst olmayı öğrendiğimde,
Bütün düğümler çözülecek,
Bu karmaşa,
bir gün son bulacak….




1 Aralık 2013 Pazar

umudun kapısı




Ortası olmayan bir defter gibi kolay dağılıyor,
dağıtıyor beni rüzgara kapılan kağıt gibi
yaprakları kopmaya hazır bir papatya,
son çare yapışıyor umutsuzca parmaklara
sona geldin artık
üzgünce söylenen'sevmiyor'
kopan yapraklarla kaybolan aşkın tozları
her yanı sarıyor aniden
beyazla örtüyor üzerini tüm gözlerin
şu saatten sonra kefeni andırıyor
sırıtıyor maskenin gözleri
açmak için kollarını güç toplayan
her bir adımda daha çok büyüyen
korkağa dönüşüyor..
kaçıyor çok uzaklara dahi
çıkmaz sokaklara...
işte o zaman kayboluyor....



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...